Joanna

Pewnego dnia przestałam mieć obsesję na punkcie tego, że miłość powinna być wieczna i zdałam sobie sprawę, że miłość trwa tak długo, jak musi trwać. Czasami odchodzi wcześniej niż się spodziewaliśmy, czasem świeci jak spadająca gwiazda, czasem zajmuje mu czas, a innym razem nie chce odejść. Już się nie martwię, że ktoś mnie zawodzi; zrozumiałam, że tak życie odkłada to, co nie jest dla mnie. Dlatego już nie szukam wiecznych obietnic. Szukam czegoś szczerego, czegoś, co przepełni chęć, uśmiechy i prawdziwe chwile. Coś, co, nawet jeśli się skończy, pozostawi mojemu sercu pewność, że warto było zaryzykować i to przeżyć.

To pole nie zostało uzupełnione.