Darek

Mały Amorek siedzi na buku,patrzy z wysoka i strzela z łuku.Tam idzie pani smutna troszeczkę,ustrzelę dla niej z Nieba gwiazdeczkę.Upadła gwiazdka prosto w jej ręce,rozbłysła blaskiem na jej sukience.Lecz smutna pani nie widzi tego,ona by chciała czegoś innego.Amorek znowu napina strzałę,strąca dla pani kwiaty wspaniałe.Niczym śnieżynki wirują kwiatki,tworzą na ziemi dywanik gładki.Ale ta pani nie chce dywanu,za to przygląda się temu panu.Co siadł na ławce koło jeziora,znów nowy pomysł w główce Amora.Ta pani nie chce być więcej sama,ta pani pragnie być zakochana.Ustrzelę dla niej serce mężczyzny,który uleczy w jej sercu blizny.I nigdy więcej nie będzie sama,przez tego pana będzie kochana💞

To pole nie zostało uzupełnione.